از دو نقطه تا همه چیز

.
تو نقطه بودی من نقطه
هردو هیچا هیچ
تو از درون همه تاب و من از برون
همه هیچ
تو ایستاده به پای و من افتاده به راه.
چه شد؟
نمیدانم . . . . . . .
تهی است قصه ی من از گزند لاف و گزاف
که من به گرد تو ناگاه
در آمدم به طواف.
به خویشتن که رسیدم شگفتی ام گل کرد.
من و تو . . . . . .
دایره . . . . . .
بودیم . . . . .
محیط دایره من بودم و تو مرکز آن!
تو در منی اما
تمامت تن من
ذره ذره
دور از توست....